کد مطلب:217101 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:236
امام کاظم و زندان هارون
هنگامی كه به دستور هارون به زندان افتاد، چنین فرمود: «خداوندگارا! چه مدت طولانی كه از تو می خواستم مرا برای عبادت خویش، فراغت دهی؛ اینك دعایم را به اجابت رساندی، پس تو را بر این سپاس می گویم.»
هنگامی كه آن امام در زندان بود، هارون گاهی روی بامی كه مشرف به زندان بود، می رفت و به داخل زندان نگاه می كرد، هربار می دید كه چیزی چون لباسی در گوشه ی زندان گذاشته اند كه جا به جا نمی كنند. یكبار پرسید:
«آن لباس برای كیست؟»
ربیع گفت: «لباس نیست، موسی بن جعفر (علیه السلام) است كه
[ صفحه 17]
اغلب در حالت سجده و عبادت پروردگار، زمین را بوسه می زند.»
هارون گفت: «به درستی كه او از عباد بنی هاشم است.»
ربیع گفت: «پس چرا دستور می دهی كه در زندان بر او سخت بگیرند.»
گفت: «هیهات، چاره ای جز این نیست!!» [1] .
[ صفحه 18]
هنگامی كه آن امام در زندان بود، هارون گاهی روی بامی كه مشرف به زندان بود، می رفت و به داخل زندان نگاه می كرد، هربار می دید كه چیزی چون لباسی در گوشه ی زندان گذاشته اند كه جا به جا نمی كنند. یكبار پرسید:
«آن لباس برای كیست؟»
ربیع گفت: «لباس نیست، موسی بن جعفر (علیه السلام) است كه
[ صفحه 17]
اغلب در حالت سجده و عبادت پروردگار، زمین را بوسه می زند.»
هارون گفت: «به درستی كه او از عباد بنی هاشم است.»
ربیع گفت: «پس چرا دستور می دهی كه در زندان بر او سخت بگیرند.»
گفت: «هیهات، چاره ای جز این نیست!!» [1] .
[ صفحه 18]
[1] حياة امام موسي بن جعفر (عليه السلام)، ج 1، ص 140؛ ارشاد مفيد، ص 281.